İnsan bazen gönlüne söz geçiremiyor

Benim adım Havva 65 yaşındayım. Artık orta yaşlı bir kadınım, ama ruhum genç . Eşimi yıllar önce kaybettim, çocuklarım kendi hayatlarını kurdular, torunlarım büyüdü ve ben evimde yalnız kaldım. Günlerim genellikle televizyon karşısında, kitap okurken ya da biraz eski dostlarımla konuşarak geçiyordu. Ama bir şey eksikti kendimi çok yalnız hissediyordum bir kadın olarak bazı arzularım oluyordu… Bir arkadaşım, internette insanlarla tanışabileceğimi söyledi. “Bir bak” dedi. Önce tereddüt ettim, ama sonra bir şans vermek istedim.
Bir akşam, feysimde gezinirken bir mesaj aldım. “Merhaba, Havva hanım. Profiliniz çok hoşuma gitti, sizinle tanışmak istiyorum.” Bu mesajı yazan adam, adını “Emre” olarak tanıttı. 45 yaşında, yakışıklı, uzun boylu, güler yüzlü bir adamdı. Kendini işadamı olarak tanıttı. Türkiye’nin başka bir şehrinde yaşıyor, yalnız olduğunu söyledi. Bana çok ilgi gösterdi, her gün mesajlar atıyordu, uzun telefon konuşmaları yapıyorduk. Bir süre sonra, sanki yıllardır tanıyormuşum gibi hissettim.
Emre, bana çok değerli bir kadın olduğumu söyledi. Benimle bir gerçeği paylaşmak istediğini belirtti. Zamanla bana çok bağlandığını, beni çok sevdiğini yanıma gelmek benimle beraber olmak istediğini söyledi, devamı diğer sayfada görselle g’eçebilirsiniz.